Karar Sayısı : 2017/9763

11 Aralık 2014 tarihinde Ankara’da imzalanan ve 5/10/2016 tarihli ve 6748 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Türkiye Cumhuriyeti ile Slovak Cumhuriyeti Arasında Karayoluyla Uluslararası Yolcu ve Eşya Taşımacılığı Anlaşması’nın onaylanması; Dışişleri Bakanlığının 28/12/2016 tarihli ve 11735355 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 9/1/2017 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Türkiye Cumhuriyeti ile Slovak Cumhuriyeti Arasında Karayoluyla Uluslararası Yolcu ve Eşya Taşımacılığı  ANLAŞMASI

Türkiye Cumhuriyeti ile Slovak Cumhuriyeti (bundan böyle “Akit Taraflar” olarak anılacaktır),

Akit Taraflar arasında, ekonomik ilişkilerin yararına,  karayoluyla yolcu ve eşya taşımacılığının daha da geliştirilmesi arzusu ile,

Aşağıdaki hususlarda mutabık kalmışlardır;

Madde 1

Kapsam

1. Bu Anlaşma hükümleri, diğer Akit Tarafa tescil edilmiş taşıtlar ile, Akit Tarafların toprakları arasında veya bu ülkeler üzerinden transit olarak ve Akit Taraflardan birisi ile üçüncü bir ülkeye/ülkeden, kiralık, ücret karşılığında veya kendi hesabına karayoluyla yolcu ve eşyanın uluslararası taşınmasına uygulanır.

2. Bu Anlaşma, Akit Tarafların diğer uluslararası yükümlülüklerden doğan haklarını ve yükümlülükleri veya ulusal mevzuatlarını etkilemez.

Madde 2

Tanımlar

Bu Anlaşmada;

a) “taşımacı” terimi, Akit Taraflardan birisinde kurulmuş olan ve o ülkede yürürlükte olan ilgili ulusal mevzuat uyarınca, kurulduğu ülkede kiralama veya ücret karşılığında veya kendi hesabına karayoluyla uluslararası yolcu veya eşya taşımacılığı faaliyetlerini yürütmek üzere yetkilendirilmiş herhangi bir gerçek veya tüzel kişiyi ifade eder,

b) ‘‘taşıt” terimi, Akit Taraflardan birinde tescil edilmiş olan ve yolcu ve/veya eşyanın karayoluyla taşınmasında münhasıran kullanılan motorlu bir taşıtı veya motorlu taşıtların ikili kombinasyonunu ifade eder,

c) “otobüs” ve “otokar ” terimleri, sürücü koltuğu dahil, dokuzdan fazla oturma yerine sahip olan ve kişilerin taşınması amacıyla yapılmış ve tasarlanmış taşıtları ifade eder,

d) “düzenli yolcu servisi” terimi, bir zaman tarifesine göre önceden belirlenmiş bir güzergah üzerinde, önceden belirlenen ücretlerin alındığı, otobüs veya otokarla yapılan servisi ifade eder; yolcular önceden belirlenmiş duraklardan alınır ve indirilir.

e) “mekik servis” terimi, Önceden oluşturulmuş yolcu gruplarının, tekrarlanan gidiş ve dönüş yolculukları şeklinde, tek bir başlangıç noktasından tek bir varış noktasına taşındığı ve gidiş yolculuğunu gerçekleştiren yolcuların sonraki yolculukta başlangıç noktasına geri getirildiği otobüs veya otokar servisini ifade eder. Hareket ve varış yeri sırasıyla seyahatin başladığı ve seyahatin sona erdiği ve çevre yerleşimi 50 km çapında olan yer anlamındadır.

Bir mekik servis dizisindeki ilk dönüş yolculuğu ve son gidiş yolculuğu boş olarak yapılır.

Mekik sefer kapsamındaki bir servis, bazı yolcuların dönüş yolculuğunu başka bir grup ile yapması veya ilk gidiş yolculuğunun ve son dönüş yolculuğunun boş olarak yapılması durumundan etkilenmez. Bu tür mekik servislere “tersine mekik sefer” adı verilir.

f) “arizi servis” terimi, ne düzenli yolcu taşımacılığı ne de mekik servis tanımına girmeyen servisi ifade eder. Bu servis, Otobüsle ve Otokarla Uluslararası Arızi Yolcu Taşımacılığı Anlaşması’nın (INTERBUS) hükümlerine göre gerçekleştirilir.

Madde 3

 Düzenli yolcu servisi

1. İki ülke arasında veya toprakları üzerinden transit olarak yapılacak düzenli yolcu servisi, Akit Tarafların yetkili makamları tarafından karşılıklı olarak onaylanır.

2. Her bir yetkili makam güzergâhın kendi ülkesinin toprakları dâhilinde kalan kısmı için bir izin belgesi verir.

3. Yetkili makamlar, taşımacıları ve izin belge verme koşullarını, diğer bir ifadeyle, süresini, taşıma faaliyetlerinin sıklığını, zaman tarifelerini ve uygulanacak tarife cetvelinin yanı sıra düzenli yolcu servisinin düzgün ve verimli yapılabilmesi için gerekli tüm diğer detayları ortaklaşa belirlerler.

4. Bir izin belgesi başvurusu taşıtın tescil edildiği ülkenin yetkili makamına yapılır ve bu makam başvuruyu kabul edip etmeme hakkına sahiptir. Başvuruya herhangi bir itiraz gelmemişse, bu yetkili makam diğer Akit Tarafın ilgili makamına bunu bildirir.

5. Başvuru, gerekli detayları içeren dokümanlarla birlikte (önerilen zaman tarifeleri, ücret tarifeleri ve güzergah, servisin yıl içerisinde gerçekleştirileceği dönem ve servisin başlamasının planlandığı tarih) yapılır. Yetkili makamlar uygun görürlerse bu tür detayları şart koşabilirler.

6. İzin belgeleri, taşıma firması adına düzenlenir ve sonrasında üçüncü taraflara devredilemez. Ancak, izin belgesi almış olan taşımacı, yetkili makamların onayı ile, bu servisi bir alt yüklenici aracılığıyla yapabilir. Bu durumda, ikinci taşımacı firmanın adı ve alt- yüklenici şeklindeki rolü izin belgesinde belirtilir.

7. Bir izin belgesinin geçerlilik süresi beş yılı aşamaz.

Madde 4

Mekik servisler

Uluslararası mekik servis yapma hakkına sahip bir Akit Tarafın taşımacısı, iki Akit Taraf arasında ve bu ülkeler üzerinden transit olarak herhangi bir izne gerek olmaksızın bu tür taşıma faaliyetlerini gerçekleştirebilirler.

Madde 5

Eşya taşımacılığı ve izin belgesi sistemi

1. Bir Akit Tarafa ait taşımacılar, herhangi bir kota veya izin belgesi olmadan iki Akit Taraf arasında ve bu ülkeler üzerinden transit olarak eşya taşımacılığı yapabilirler.

2. Bir Akit Tarafa ait taşımacılar, kota ve izin belgesi sistemi dahilinde, diğer Akit Tarafın topraklarından herhangi bir üçüncü ülkeye veya üçüncü ülkeden eşya taşıması yapabilir.

Madde 6

Kabotaj

Bir Akit Taraf ülkesinde yerleşik bir taşımacı, diğer Akit Taraf ülkesindeki yetkili makam tarafından bu amaçla özel bir izin belgesi verilmedikçe, bu Akit Taraf topraklarında iki nokta arasında taşıma yapamaz.

Madde 7

Taşıtların ağırlık ve boyutu

1. Taşıtların ağırlık ve boyutları ile ilgili olarak, her bir Akit Taraf diğer Akit Tarafta tescil edilmiş taşıtlara kendi ülkesinde tescil edilmiş taşıtlara uygulanan hükümlerden daha kısıtlayıcı hükümler uygulamamayı kabul eder.

2. Bir taşıtın ağırlık ve boyutları taşıtın resmi kaydına uygun olmak zorundadır.

3. Her iki Akit Tarafın taşımacıları, diğer Akit Taraf topraklarına giriş yaparken taşıtların ağırlık ve boyutlarına ilişkin diğer Akit Tarafın kanunlarına ve düzenlemelerine uymak zorundadır.

4. Akit Taraflardan birinde tescil edilmiş bir taşıtın ağırlık veya boyutlarının diğer Akit Tarafın ülkesinde geçerli müsaade edilen azami ağırlık veya boyutları aşması halinde, özel bir izin belgesi gerekmektedir. Taşımacı, ülke topraklarına girmeden önce ilgili Akit Tarafın yetkili makamlarınca düzenlenen bu tür bir izin belgesi için başvurmalıdır.

Madde 8

Vergiler, harçlar ve diğer ücretler

1. Bu Anlaşma hükümleri dahilinde yolcu ve eşya taşımacılığı gerçekleştiren Akit Tarafların taşımacıları, karşılıklılık prensibi gereğince vergiler, harçlar ve taşıtın mülkiyeti veya işletimine ilişkin diğer ücretlerin yanı sıra taşıtın diğer Akit Tarafın ülkesindeki karayollarından transit geçişe ilişkin ücretlerden muaftır.

2. Bu Maddenin 1 inci paragrafındaki muafiyet, karayolları, otoyollar, köprüler ve tünellerin kullanımı karşılığında ödemeye tabi olan ve ayrım yapılmaksızın alınan ücretleri kapsamaz.

Madde 9

Taşımacıların görevleri

Taşımacılar ve taşıtlarındaki mürettebat diğer Akit Taraf topraklarında faaliyet gösterirken, o ülkede geçerli kanun ve düzenlemelere uymakla yükümlüdürler.

Madde 10

Hükümlerin ihlali

1. Akit Taraflardan birinin taşıt veya sürücüsünün diğer Akit Taraf topraklarında bu Anlaşmanın hükümlerini ihlal etmesi durumunda, ihlalin gerçekleştiği ülkedeki Akit Tarafın yetkili makamları Akit Tarafın mahkemeleri veya icra birimlerinin uygulayabileceği kanuni yaptırımlara halel getirmeksizin) diğer Akit Taraf yetkili makamlarından;

a) sözkonusu taşımacıya ihtar verilmesi,

b) sonraki ihlalin ilgili taşımacının ihlalin gerçekleştiği Akit Taraf topraklarına geçici veya sürekli olarak girişinin yasaklanmasına neden olacağına dair bir bildirim ile birlikte ihtar verilmesi, veya

e) bu tür bir yasak için bildirim yapılması talebinde bulunabilir.

2. Bu tür bir talep alan yetkili makam, yukarıda belirtilenleri yerine getirir ve diğer Akit Tarafın yetkili makamını atılan adımlara ilişkin olarak en kısa zamanda bilgilendirir

Madde 11

Karma Komisyon

1. Akit Taraflar kendi topraklarında bu Anlaşma hükümlerini uygulamakla yükümlü yetkili makamlarını tayin eder ve bu durumdan birbirlerini haberdar ederler.

2. Bu Anlaşmanın hükümlerinin uygulanması amacıyla bir Karma Komisyon oluşturulur.

3. Karma Komisyon Akit Taraflardan birinin talebi üzerine toplanır ve Akit Tarafların yetkili makamlarının temsilcilerinden oluşur.

Madde 12

Değişiklikler

Bu Anlaşma üzerinde yapilabilecek her türlü değişiklik, Akit Taraflar arasında yazılı mutabakat ile yapılacaktır. Bu değişiklikler işbu Anlaşmanın 13 üncü Maddesinin 1 inci paragrafı gereğince yürürlüğe girer.

Madde 13

Yürürlüğe giriş ve anlaşmanın süresi

1. Bu Anlaşma, Akit Tarafların Anlaşmanın yürürlüğe girmesi ile ilgili kendi anayasal sürecin yerine getirildiğinin diğer Akit Tarafa bildirilmesi ile ikinci bildirimin diplomatik kanallar aracılığıyla alınmasını takip eden otuzuncu gün yürürlüğe girer.

2. Bu Anlaşma, Akit Taraflardan biri Anlaşmayı feshetme isteğini diğerine yazılı olarak bildirmediği sürece yürürlükte kalır. Fesih, diğer Akit Tarafın bildirimi kabul tarihinden itibaren altı (6) ay içerisinde gerçekleşir.

3. İşbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesiyle birlikte, 30 Haziran 1981 tarihinde Prag’da imzalanan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Çekoslovakya Cumhuriyeti Hükümeti arasında Uluslararası Kara Taşımacılığı Anlaşması, Türkiye Cumhuriyeti ile Slovak Cumhuriyeti arasındaki ilişkilerde geçerli olmayacaktır.

Ankara’da 11 Aralık 2014 tarihinde bütün nüshalar aynı derecede geçerli olmak üzere, Türkçe, Slovakça ve İngilizce dillerinde ikişer orijinal nüsha halinde imzalanmıştır. Çeviriden kaynaklanacak ihtilaf vukuunda, İngilizce metin geçerli olacaktır.